Χρόνια πολλά σε όλους τους ερωτευμένους και σε όσους δεν γιορτάζουν εύχομαι γρήγορα να βρουν τον έρωτα τους. Αφού πίνω το καφεδάκι μου και η σκέψη μου είναι πιο καθαρή μετά το χθεσινό βατερλό του Παναθηναικού , θα γράψω μερικά πραγματάκια που τα έχω τονίσει στο παρελθόν αλλά και κάποιες διαπιστώσεις που έχω κάνει.
Ένα στοιχείο το οποίο είχε ο Ομπράντοβιτς στις ομάδες που έφτιαχνε, ήταν η κυριαρχία του στο παιχνίδι. Όσα χρόνια παρακολουθώ τον μπασκετικό Παναθηναικό επί Ζοτς υπήρχε πάντα έλεγχος του παιχνιδιού, όμως με την διαφορά ότι στην καλή του μέρα σκότωνε τον αντίπαλο του. Προετοίμαζε τις συνθήκες δηλαδή που δεν θα επέτρεπαν στην αντίπαλη ομάδα να ελπίζει. Πως γινόταν αυτό??
Η άμυνα ήταν πάντα βασικό κομμάτι της επιτυχίας αλλά η επίθεση κέρδιζε παιχνίδια. Δεν ήταν μονοδιάστατος ο Παναθηναικός οπώς είναι σήμερα. Όλο το παιχνίδι των πρασίνων στηρίζεται αποκλειστικά στον Διαμαντίδη κάτι που επι εποχής Ζελικο δεν γινόταν, ασχέτως αν είχε τεράστια αδυναμία ο σέρβος στον 3D. Η ομάδα του Πεδουλάκη δείχνει να κολλάει επιθετικά με συνέπεια μόνο όταν είναι ο Διαμαντίδης μέσα να κυλάει κάπως το πράγμα. Σε αυτό φταίνε 2 παράγοντες .
α . Το γεγονός ότι όλη η ομάδα έχει φτιαχτεί γύρω από τον ΔΔ με συνέπεια όταν αυτός είναι εκτός η ομαδα να βραχυκυκλώνει και να γίνονται τα πιο χαζά λάθη και οι πιο ανορθόδοξες επιθέσεις.
β. Δεν υπάρχει άλλος δημιουργικός παίκτης πέρα του αρχηγού του τριφυλλιού , καθώς Ούκιτς , Κάρι , Παππάς είναι μόνο εκτελεστές . Μπορούν να σκοράρουν με επιτυχία αλλά δεν μπορούν προσθέσουν ασσίστ στο παιχνίδι τους. Όποτε είναι ο Ούκιτς στον 1 πάντα ο Παναθηναικός κολλάει με τον Κροάτη να γίνεται εκνευριστικός αφού κάνει 10 ντρίπλες προτού αποφασίσει τι θέλει να κάνει.
Οι νίκες με Ολυμπιακό και το 3-0 στην Ευρωλίγκα άφησαν κάποια σημάδια βελτίωσης στο επιθετικό κομμάτι της ομάδας αλλά στην συνέχεια φάνηκε ότι τα προβλήματα του παρελθόντος βγήκαν ξανά στην επιφάνεια. Μια ομάδα που κυνηγούσε στο σκορ και με τον Διαμαντίδη να παίζει πάνω από 35 λεπτά, με αποτέλεσμα να κάνει παιδικά λάθη ο τελευταίος όντας κουρασμένος.
Πλέον τίθεται θέμα αμφισβήτησης του Πεδουλάκη καθώς χρεώνεται αποκλειστικά την κακή επιθετική λειτουργία των πρασίνων σε μια ομάδα που την διαχειρίζεται 2 χρόνια. Ο αποκλεισμός από την συνέχεια της Ευρωλίγκα είναι ένα ορατό καμπανάκι που χτυπάει πλέον και την επόμενη αγωνιστική θα κριθούν πολλά με αντίπαλο τον Ολυμπιακό στο ΟΑΚΑ. Το υλικό του ΠΑΟ είναι πολύ καλό και δεν δικαιολογεί να παίζει τόσο αντιαισθητικό μπασκετ που καλώς η κακώς απομακρύνει και τον κόσμο από το γήπεδο.
Ώρες ώρες έχουν δίκιο οι φίλοι Ολυμπιακοί όταν βλέπουν το μπασκετ των 2 ομάδων και αναρωτιούνται πως γίνεται να χάνουν από αυτό τον Παναθηναικό με το μπασκετ που παίζει...
Η Ευρωλίγκα έχει αποδείξει στο παρελθόν ότι κερδίζεται από ολοκληρωμένες ομάδες που έπαιζαν καλά στην άμυνα αλλα και στην επίθεση. Δεν γίνεται να ζορίζεσαι να βάζεις πάνω από 80 πόντους όταν έχεις ένα υλικό αθλητικό , με δυνατά κορμιά που υπερέχουν σε όλα τα μισ ματς του παιχνιδιού.
Το να διαβάζεις τις αδυναμίες του αντιπάλου όπως έγινε στον ημιτελικό κυπέλου με το ποστάρισμα του Ματσιούλης είναι συνετό αλλά όχι εμμονή σε ένα παιχνίδι μονοδιάστατο. Συνεχώς οι επιλογές στην επίθεση πρέπει να αλλάζουν και όταν μπορείς να σκοτώνεις , στοιχείο που έχει ο Ολυμπιακός στο παιχνίδι του.
Παρακολούθησα λίγο το παιχνίδι των κόκκινων και παρατήρησα ότι αν βρεθεί στην μέρα του ο Ολυμπιακός σκοτώνει οποιαδήποτε ομάδα. Ο ρυθμός που αποκτούν ανα τακτά χρονικά διαστήματα δείχνει την εικόνα ενος ασταμάτητου συνόλου που δείχνει ικανό να πάρει την Ευρωλίγκα. Τρέχει στο γήπεδο , επιδιώκει επίθεση στα πρώτα 5 δευτερόλπετα και αν δεν του βγει πάει σε πιο σετ παιχνίδι.
Εκεί αδυνατούν λίγο οι ερυθρόλευκοι αλλά καθαρίζουν τα παιχνίδια σχετικά εύκολα με συνέπεια να μην φαίνεται η αδυναμία. Με αντίπαλο τον Παναθηναικό η αδυναμία αυτή έρχεται στο προσκήνιο διότι το τριφύλλι επιδιώκει να πάει μόνο σε σετ παιχνίδι. Κατεβάζει το σκορ σε χαμηλά επίπεδα και κερδίζει εύκολα τον θρύλο αλλά πάντα σε ενα παιχνίδι χωρίς δάφνες ποιότητας.
Παίρνοντας πάσα από τον τίτλο του Άρθρου θα προβλέψω ότι ο Παναθηναικός θα αποκλειστεί στην επόμενη φάση με μειονέκτημα έδρας και θα επικεντρωθεί στο πρωτάθλημα . Πλέον δεν μπορούν να αλλάξουν πολλά στην ομάδα του τριφυλλιού και μόνο με ένα θαύμα θα προκριθεί στο final 4.
Παίζοντας με τόσο βαριά φανέλα , πρώτος στόχος θα έπρεπε να είναι για τον Πεδουλάκη, η Ευρωλίγκα και το 7ο αστέρι .
Δεν φέρνω την καταστροφή μετά από μια ήττα αλλά γίνομαι ρεαλιστής σε μια κατάσταση που υπάρχει 2 χρόνια τώρα. Και αν η περσινή χρονιά ήταν απόλυτη επιτυχημένη , η φετινή θα είναι αποτυχημένη αν το τριφύλλι δεν πάει στο Μιλάνο και δεν διεκδικήσει το 7ο ευρωπαικό. Η ομάδα αυτή είναι καταδικασμένη να πρωταγωνιστεί στην Ευρώπη και στόχος είναι τα 9 ευρωπαικά . Όχι ένα ακόμα πρωτάθλημα ή ένα ακόμα κύπελλο. Οι μεγάλες ομάδες τουλάχιστον έτσι πρέπει να σκέφτονται και είμαι σίγουρος ότι σε αυτό το δρόμο βαδίζει και ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος .
Ένα στοιχείο το οποίο είχε ο Ομπράντοβιτς στις ομάδες που έφτιαχνε, ήταν η κυριαρχία του στο παιχνίδι. Όσα χρόνια παρακολουθώ τον μπασκετικό Παναθηναικό επί Ζοτς υπήρχε πάντα έλεγχος του παιχνιδιού, όμως με την διαφορά ότι στην καλή του μέρα σκότωνε τον αντίπαλο του. Προετοίμαζε τις συνθήκες δηλαδή που δεν θα επέτρεπαν στην αντίπαλη ομάδα να ελπίζει. Πως γινόταν αυτό??
Η άμυνα ήταν πάντα βασικό κομμάτι της επιτυχίας αλλά η επίθεση κέρδιζε παιχνίδια. Δεν ήταν μονοδιάστατος ο Παναθηναικός οπώς είναι σήμερα. Όλο το παιχνίδι των πρασίνων στηρίζεται αποκλειστικά στον Διαμαντίδη κάτι που επι εποχής Ζελικο δεν γινόταν, ασχέτως αν είχε τεράστια αδυναμία ο σέρβος στον 3D. Η ομάδα του Πεδουλάκη δείχνει να κολλάει επιθετικά με συνέπεια μόνο όταν είναι ο Διαμαντίδης μέσα να κυλάει κάπως το πράγμα. Σε αυτό φταίνε 2 παράγοντες .
α . Το γεγονός ότι όλη η ομάδα έχει φτιαχτεί γύρω από τον ΔΔ με συνέπεια όταν αυτός είναι εκτός η ομαδα να βραχυκυκλώνει και να γίνονται τα πιο χαζά λάθη και οι πιο ανορθόδοξες επιθέσεις.
β. Δεν υπάρχει άλλος δημιουργικός παίκτης πέρα του αρχηγού του τριφυλλιού , καθώς Ούκιτς , Κάρι , Παππάς είναι μόνο εκτελεστές . Μπορούν να σκοράρουν με επιτυχία αλλά δεν μπορούν προσθέσουν ασσίστ στο παιχνίδι τους. Όποτε είναι ο Ούκιτς στον 1 πάντα ο Παναθηναικός κολλάει με τον Κροάτη να γίνεται εκνευριστικός αφού κάνει 10 ντρίπλες προτού αποφασίσει τι θέλει να κάνει.
Οι νίκες με Ολυμπιακό και το 3-0 στην Ευρωλίγκα άφησαν κάποια σημάδια βελτίωσης στο επιθετικό κομμάτι της ομάδας αλλά στην συνέχεια φάνηκε ότι τα προβλήματα του παρελθόντος βγήκαν ξανά στην επιφάνεια. Μια ομάδα που κυνηγούσε στο σκορ και με τον Διαμαντίδη να παίζει πάνω από 35 λεπτά, με αποτέλεσμα να κάνει παιδικά λάθη ο τελευταίος όντας κουρασμένος.
Πλέον τίθεται θέμα αμφισβήτησης του Πεδουλάκη καθώς χρεώνεται αποκλειστικά την κακή επιθετική λειτουργία των πρασίνων σε μια ομάδα που την διαχειρίζεται 2 χρόνια. Ο αποκλεισμός από την συνέχεια της Ευρωλίγκα είναι ένα ορατό καμπανάκι που χτυπάει πλέον και την επόμενη αγωνιστική θα κριθούν πολλά με αντίπαλο τον Ολυμπιακό στο ΟΑΚΑ. Το υλικό του ΠΑΟ είναι πολύ καλό και δεν δικαιολογεί να παίζει τόσο αντιαισθητικό μπασκετ που καλώς η κακώς απομακρύνει και τον κόσμο από το γήπεδο.
Ώρες ώρες έχουν δίκιο οι φίλοι Ολυμπιακοί όταν βλέπουν το μπασκετ των 2 ομάδων και αναρωτιούνται πως γίνεται να χάνουν από αυτό τον Παναθηναικό με το μπασκετ που παίζει...
Η Ευρωλίγκα έχει αποδείξει στο παρελθόν ότι κερδίζεται από ολοκληρωμένες ομάδες που έπαιζαν καλά στην άμυνα αλλα και στην επίθεση. Δεν γίνεται να ζορίζεσαι να βάζεις πάνω από 80 πόντους όταν έχεις ένα υλικό αθλητικό , με δυνατά κορμιά που υπερέχουν σε όλα τα μισ ματς του παιχνιδιού.
Το να διαβάζεις τις αδυναμίες του αντιπάλου όπως έγινε στον ημιτελικό κυπέλου με το ποστάρισμα του Ματσιούλης είναι συνετό αλλά όχι εμμονή σε ένα παιχνίδι μονοδιάστατο. Συνεχώς οι επιλογές στην επίθεση πρέπει να αλλάζουν και όταν μπορείς να σκοτώνεις , στοιχείο που έχει ο Ολυμπιακός στο παιχνίδι του.
Παρακολούθησα λίγο το παιχνίδι των κόκκινων και παρατήρησα ότι αν βρεθεί στην μέρα του ο Ολυμπιακός σκοτώνει οποιαδήποτε ομάδα. Ο ρυθμός που αποκτούν ανα τακτά χρονικά διαστήματα δείχνει την εικόνα ενος ασταμάτητου συνόλου που δείχνει ικανό να πάρει την Ευρωλίγκα. Τρέχει στο γήπεδο , επιδιώκει επίθεση στα πρώτα 5 δευτερόλπετα και αν δεν του βγει πάει σε πιο σετ παιχνίδι.
Εκεί αδυνατούν λίγο οι ερυθρόλευκοι αλλά καθαρίζουν τα παιχνίδια σχετικά εύκολα με συνέπεια να μην φαίνεται η αδυναμία. Με αντίπαλο τον Παναθηναικό η αδυναμία αυτή έρχεται στο προσκήνιο διότι το τριφύλλι επιδιώκει να πάει μόνο σε σετ παιχνίδι. Κατεβάζει το σκορ σε χαμηλά επίπεδα και κερδίζει εύκολα τον θρύλο αλλά πάντα σε ενα παιχνίδι χωρίς δάφνες ποιότητας.
Παίρνοντας πάσα από τον τίτλο του Άρθρου θα προβλέψω ότι ο Παναθηναικός θα αποκλειστεί στην επόμενη φάση με μειονέκτημα έδρας και θα επικεντρωθεί στο πρωτάθλημα . Πλέον δεν μπορούν να αλλάξουν πολλά στην ομάδα του τριφυλλιού και μόνο με ένα θαύμα θα προκριθεί στο final 4.
Παίζοντας με τόσο βαριά φανέλα , πρώτος στόχος θα έπρεπε να είναι για τον Πεδουλάκη, η Ευρωλίγκα και το 7ο αστέρι .
Δεν φέρνω την καταστροφή μετά από μια ήττα αλλά γίνομαι ρεαλιστής σε μια κατάσταση που υπάρχει 2 χρόνια τώρα. Και αν η περσινή χρονιά ήταν απόλυτη επιτυχημένη , η φετινή θα είναι αποτυχημένη αν το τριφύλλι δεν πάει στο Μιλάνο και δεν διεκδικήσει το 7ο ευρωπαικό. Η ομάδα αυτή είναι καταδικασμένη να πρωταγωνιστεί στην Ευρώπη και στόχος είναι τα 9 ευρωπαικά . Όχι ένα ακόμα πρωτάθλημα ή ένα ακόμα κύπελλο. Οι μεγάλες ομάδες τουλάχιστον έτσι πρέπει να σκέφτονται και είμαι σίγουρος ότι σε αυτό το δρόμο βαδίζει και ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου